Sołectwo Gorzechówko

         W średniowieczu Gorzechówko funkcjonowało pod nazwą Borskaw, Borsechaw, a od 1570 roku jako Gorzuchowo. Z zapisków historycznych dowiadujemy się, że w 1354 roku dobra Gorzechówko wraz ze stawem w dziedziczne posiadanie od Winrycha von Kniprode otrzymał Jan Chaden. Od 1570 roku dobra te stały się własnością rodziny Kamińskich. W okresie zaboru pruskiego używano także niemieckiej nazwy wsi Hochheim.

W 1881 roku dobra Gorzechówko (Gorzuchówko) obejmowały ogółem 1499 mórg. We wsi było 21 budynków, w tym 11 domów mieszkalnych. Funkcjonowała także cegielnia, w której prowadzono wyrób rur drenowych. Od 1891 roku właścicielem majątku był Alex Bieling. Jego powierzchnia wynosiła ogółem 444 ha, w tym 352 ha gruntów uprawnych, 51 ha łąk, 20 ha wody. Dalej z powodzeniem funkcjonowała cegielnia, ale rozpoczęto również w celu podwyższenia dochodu hodowlę bydła rasy holenderskiej. W 1903 roku majątkiem z przepięknym pałacem i parkiem zarządzali spadkobiercy Bielinga. W 1923 roku aż do końca II wojny światowej właścicielem był Erich Gertz i jego spadkobiercy. Powierzchnia majątku wynosiła ogółem 436 ha, w tym 355 ha gruntów uprawnych, 49 ha łąk, 9 ha pastwisk, 6 ha lasów, 5 ha nieużytków, 12 ha wód. W majątku była obora zarodowa bydła czarno - białego nizinnego.

Pałac uległ zniszczeniu pod koniec II wojny światowej. Historia jego dewastacji wiąże się z niechlubną działalnością właściciela obiektu, Niemca Gertza, który podczas okupacji hitlerowskiej pełnił wysoką oficerską funkcję w SS. Odpowiadał on za umieszczanie miejscowej ludności polskiej w obozach pracy i obozach koncentracyjnych. Rosjanie w 1945 roku przeszukali pałac, ograbili go i odchodząc spalili.

Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie pozostałości zabudowań folwarcznych, w tym dom mieszkalny robotników folwarcznych z drugiej połowy XIX wieku zwany niegdyś ośmiorakiem.